De geschiedenis en werking van een bloeddrukmeter

Met een bloeddrukmeter is het mogelijk om de druk van het bloed te meten, dit noemt men ook de bloeddruk. In 1863 werd het eerste toestel ontworpen door een Italiaan. Enkele jaren later had een Duitser ook een bloeddrukmeter ontworpen waardoor je pijnloos aan het werk kon gaan. De bloeddrukmeter moet je verbinden aan de bovenarm. Je arm moet je plooien, gericht naar de borst. Nu zal je u polsslag niet meer voelen, geen paniek dat is normaal. Het toestel zal de bloedstroom nameten. Het toestel zal zichzelf oppompen waardoor het bloed zich zal opstapelen. Het geruis dat je hoort is ook een normale procedure bij een meter, hij zal de slagader nu meten. Vroeger kon het bloed enkel gemeten worden door verplegers en verpleegsters in ziekenhuizen. Dit werd enkel gedaan bij de patiënten die het nodig hadden. Het is heel belangrijk als je zelf het toestel gaat gebruiken, dan je de juiste methode gebruikt omdat je anders een foutief resultaat zal krijgen. Het meten van je bloeddruk heeft niks te maken met het bloedtype dat je hebt. Je arm moet je houden ter hoogte van je hart, zodat het bloed goed kan doorstromen. Het meten van het bloed is volledig pijnloos en gebeurd zonder verdoving. Deze toestellen kan je in de winkel of bij de aphoteker kopen. Hiervoor hoeft u geen doktersvoorschrift te hebben. Vooral oudere mensen kopen een toestel op hun bloeddruk in de gaten te houden. Bij elke meter krijgt u een boekje waarmee u kan zien of je bloeddruk hoog is of laag, indien er problemen zijn kan je u huisarts waarschuwen en een afspraak maken, zo kan je samen op zoek gaan naar een oplossing. Meestal zal hij pilletjes voorschrijven.